GDYNIA – historia miasta na starej pocztówce

Gdynia - Orłowo

Nazwa osady Orłowo zaczęła pojawiać się w drugiej połowie XIX wieku, wg niektórych od nazwiska Johanna Adlera (niemieckie słowo Adler oznacza orzeł), który odkupił grunt od miejscowego młynarza Boemelta i pobudował na nim karczmę-hotel „Adlerhorst”, którą rodzina Adlerów prowadziła od 1840 roku (po wojnie budynek zajęło Państwowe Liceum Plastyczne). Według innych opinii nazwa osady przyjęta została od zaobserwowanych w XVII wieku przez miejscowych rybaków walki orłów nad morzem.

Swój rozwój Orłowo zawdzięcza w dużej mierze oddaniu do użytku w 1870 roku linii kolejowej na trasie Szczecin-Gdańsk. W końcu XIX wieku w pobliżu kąpieliska zaczęły pojawiać się domy, w których sezonowo przyjmowano letników. Na początku XX w. dla letników na stoku kępy zbudowany został Dom Kuracyjny zwany Kurhausem. Pensjonat należał do najdroższych w Orłowie. Oferował szereg atrakcji takich jak koncerty i dancingi. 

W okresie międzywojennym nastąpił rozkwit Orłowa, kiedy dzięki walorom krajobrazu oraz położeniu zaczęło powstawać okazałe kąpielisko. W 1928 roku "Żegluga Polska” wybudowała nowe molo drewniane długości 115 m, do którego mogły przybijać mniejsze statki żeglugi przybrzeżnej. Powstawały pensjonaty i budynki użyteczności publicznej. Zbudowano pensjonaty: "Czerwony Dwór", "Orłowska Riwiera", "Bałtyk", "Mewa", "Weneda", "Lwowianka", "Kaszubski Dwór", "Biały Dwór", "Gryf", "Willa Lubicz". Na początku lat trzydziestych w Orłowie mogło zamieszkać do dziesięciu tysięcy letników. W 1931 roku podniesione do rangi gminy zyskało nazwę Orłowo Morskie. W 1934 roku zbudowano nowe molo drewniane z przystanią dla statków białej floty. Nowym molem władała "Żegluga Polska”. W 1935 roku gminę Orłowo Morskie przyłączono do Gdyni i od tego czasu używana jest nazwa Orłowo.